Παρασκευή 23 Αυγούστου 2013

Ένα 24ωρο γεμάτο κούραση...

Γεια σας ονομάζομαι Μαρία και αποφάσισα να σας στείλω και εγώ το δικό μου 24ωρο. Όχι ότι είναι κάτι το ξεχωριστό από κάποια άλλα απλά θέλησα να το μοιραστώ μαζί σας.

 5:00 Ξύπνημα αρκετά πρωί καθότι η δουλειά μου είναι αρκετά μακριά από το σπίτι μου και οι συγκοινωνίες καθυστερούν πολύ.

5:30 Έχω ετοιμαστεί και ξεκινάω να πειράζω τον μικρό μου να σηκωθεί γιατί το σχολικό περνάει στις 6 και πρέπει να είμαστε έτοιμοι και οι δύο. Ναι ξέρω αρκετά βάρβαρο για το παιδί αλλά τι να κάνω. Είμαι χωρισμένη και χωρίς καμία βοήθεια.

6:00 Το σχολικό κορνάρει και εμείς τρέχουμε πανικόβλητοι να το προλάβουμε.

6:10 Αφού έχω ζητήσει για εκατοστή φορά συγνώμη από τον οδηγό και τη συνοδό για την δεκάλεπτη καθυστέρηση παίρνω το δρόμο για τη στάση του λεωφορείου και παρακαλώ σιωπηλά να μην έχει περάσει και πρέπει να περιμένω το επόμενο.

6:30 Είμαι καθοδόν για την εργασία και αν σταθώ τυχερή βρίσκω κάπου να κάτσω, διαφορετικά στριμώχνομαι με τους άλλους επιβάτες σαν σαρδέλες σε συσκευασία.

 7:00 Αλλαγή συγκοινωνίας και πάλι μία από τα ίδια με το προηγούμενο μέσο.

 7:30 Αν όλα πάνε καλά εκείνη την ώρα φτάνω στη δουλειά μου. Δεν θα μπω στη διαδικασία να σας περιγράψω τη μέρα μου εκεί γιατί είναι μια δουλειά που κάνω από ανάγκη και όχι γιατί μου αρέσει. Θα σας πω μόνο ότι έχω τελειώσει αρχαιολογία και φυσικά δεν μπορώ να βρω πάνω στο αντικείμενό μου. Βέβαια στις μέρες μας ακόμη και δουλειά που έχω είναι πολυτέλεια.

16:00 Αναχώρηση και επιστροφή στο σπίτι. Τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα στα μέσα μαζικής μεταφοράς και φυσικά ούτε λόγος για μια θέση. Τα πόδια μου είναι πρησμένα από την ορθοστασία των οχτώ ωρών και η μέση μου αρχίζει σιγά σιγά να με προειδοποιεί πως εάν δεν κάτσω σύντομα θα σταματήσει να στηρίζει το υπόλοιπο κορμί μου.

17:15 Μετά κόπων και βασάνων φτάνω στο σπίτι μου. Αλλάζω στα γρήγορα και κάθομαι στον καναπέ.

 17:30 Το σχολικό είναι από κάτω και κορνάρει. Τρέχω να παραλάβω τον μικρό μου πρίγκιπα.

18:30 Έχουμε τελειώσει το φαγητό μας και είναι η ώρα της χαλάρωσης. Μετά από μια κουραστική και συνάμα μονότονη ημέρα βρίσκω λίγες στιγμές ξενοιασιάς στο παιχνίδι με τον γιό μου.

20:30 Έχω κάνει μπάνιο το σπουργιτάκι μου και τον νανουρίζω στο κρεβατάκι του.

21:00 Όχι η μέρα μου δεν τελείωσε ακόμη. Τώρα ξεκινούν οι δουλειές του σπιτιού. Πλύσιμο, σκούπισμα, σφουγγάρισμα και φυσικά μαγείρεμα για την επόμενη μέρα.

 23:30 Τώρα αισθάνομαι πως θα καταρρεύσω αλλά σε λίγη ώρα θα βρίσκομαι στο κρεβάτι μου και αυτό μου δίνει λίγο κουράγιο.

 00:15 Ως εδώ. Δεν αντέχω άλλο. Κάνω ένα μπάνιο και πέφτω στο κρεβάτι. Όχι δεν προλαβαίνω ούτε να ακουμπήσω στο μαξιλάρι γιατί με έχει πάρει ήδη ο ύπνος.

 Αυτό είναι το δικό μου 24ωρο. Το μόνο πράγμα που μου δίνει δύναμη και κουράγιο για να συνεχίσω είναι ο μικρός μου πρίγκιπας , το σπουργιτάκι μου. Για εκείνον θα μπορούσα να αντέξω τα πάντα. Ελπίζω να μη σας κούρασα. Ευχαριστώ για τον χρόνο σας.

 Φιλικά Μαρία

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου