Η Ώρα της Νιόβης "Ο τσαμπατζής συνάδερφος"

 

Η δουλεία μας είναι μια μικρή κοινωνία ή τουλάχιστον έτσι το βλέπω εγώ. Σε αυτή τη δουλεία είμαστε αρκετά άτομα λίγο πολύ θέλοντας και μη ανακαλύπτεις διάφορα για τους συναδέρφους σου και το μόνο σίγουρο είναι ότι θα πρέπει να είσαι στον ίδιο χώρο μαζί τους για τουλάχιστον 9-10 ώρες καθημερινά. Συνεπώς, όλα τα κουσούρια στην φόρα...

Μια φορά και έναν καιρό, ήταν ένας συνάδερφος, έχει αποχωρήσει τώρα από το γραφείο αυτός ο κύριος, ο οποίος ήταν πάντα καλοντυμένος και πολύ προσεγμένη γενικά όλη του η εμφάνιση. Τα μεσημέρια δεν έφερνε από το σπίτι τάπερ όπως οι περισσότεροι, ούτε παράγγελνε απέξω όπως κάποιοι άλλοι, έφευγε για μισή ώρα με τρία τέταρτα και πήγαινε  για φαγητό σε ένα ταβερνάκι κοντά στο γραφείο. Στο γυρισμό πάντα είχε μαζί του συνήθως ένα μικρό κουτάκι που του έδιναν από το ταβερνάκι κάποιο γλυκό μια μεριδούλα. Γυρνούσε λοιπόν, και πήγαινε στην κουζίνα του γραφείου όπου οι περισσότεροι είχαμε φάει και πήγαινε και τσιμπούσε μέσα από τα τάπερ αν είχαμε αφήσει φαγητό ή γλυκό ή φρούτο, άλλες φορές όταν μπαίναμε στην κουζίνα επίτηδες έκανε ότι μασουλάει το γλυκό του από το κουτάκι της ταβέρνας. Άλλες φορές όταν πεινούσε πριν πάει για φαγητό πήγαινε στο ψυγείο και τσιμπολογούσε λίγο από όλα ότι έβρισκε. Δε συζητώ αν αφήναμε κάτι για την επόμενη μέρα όπως γλυκά από κέρασμα ή κάποιο φαγητό, το λιγότερο που έτρωγε ήταν τα μισά.

Έχουμε και έναν άλλο συνάδερφο τώρα που κάνει το εξής, ενώ φέρνει δικό του φαγητό και τρώει όσο δέκα άτομα μαζί, δηλαδή φέρνει κοτόπουλο με μπάμιες και φέρνει δυο μπούτια και ένα στήθος και κανα μισόκιλο μπάμιες μιλάμε για πολύ φαγητό, μόλις φάει ή και πριν το φαγητό αν δει ότι τρως μπισκότα, κράκερς ή έχεις κόψει φρούτο και τρως έρχετε πέρνει το κομμάτι και σου λέει τρώω λίγο ε δεν σε πειράζει, σε φέρνει εξ απροόπτου πολύ γέλιο αλλά και πολλά νεύρα ειδικά αν τρως μήλο και σου φάει το μισό!

Εγώ δεν έχω πρόβλημα να δώσω μέρος από το φαγητό μου ή να δοκιμάσει κάποιος αλλά το συστηματικό είναι αυτό που με εκνευρίζει, για αυτό μια φορά λέει τί τρως του λέω μάνγκο είναι πολύ ωραίο θέλεις και λέει ναι και πήρε και το έφαγε! Το μάνγκο αυτό ήταν ξερό και είχε πολλές ίνες που κολλούσαν στα δόντια εγώ μια ώρα παιδευόμουν να τις βγάλω απτα δόντια και είχα νήμα μαζί, εκείνος δεν είχε τίποτα και μετά μου έλεγε ρε σου κόλλησε στα δόντια όχι καλέ του λεω τίποτα μια χαρά γιατί του λεω εσένα σου κόλλησαν ναι λεει και έχω εκνευριστεί μήπως έχεις νήμα μου λέει αχ του λέω μόλις χρησιμοποίησα το τελευταίο κομμάτι που είχα περιμένε να σχολάσουμε να πας σπίτι του λέω και με κοίταξε με βλέμμα κατσικίσιο γιατί η ώρα ήταν μόλις 11.

Είμαι η Νιόβη και είμαι καλά