Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2013

Η Ώρα της Νιόβης..." Ο κουτσομπόλης του γραφείου..."



 

Εκτός από τον τζαμπατζή συνάδερφο έχουμε και τον κοτσομπόλη ..

Ο αγαπημένος συνάδερφος λοιπόν, από τότε που ήρθε στο γραφείο έδειξε έναν περίεργο χαρακτήρα. Έκανε διάφορες ερωτήσεις όχι μόνο για την δουλειά αλλά γενικά για τις ζωές μας. Κάποιοι τον είχαμε πάρει στραβά κάποιοι πιο ίσια, είμαστε αρκετά άτομα και είναι λογικό να μην τους βλέπουμε όλους με το ίδιο μάτι.

Εγώ συνήθως επειδή είμαι στην τρελή χαρά είμαι οκ με τους περισσότερους, ο συγκεκριμένος όμως μου προκαλούσε εκνευρισμό με τις ερωτήσεις του σε θέματα τις δουλειάς που δεν τον αφορούν και τα ρωτούσε απλά από χαζομάρα (θεωρούσα στην αρχή ότι ήταν από χαζομάρα αλλά τελικά δεν..)

Γενικά έχω αρκετά ακατάστατο γραφείο με χαρτάκια σημειώσεις, αλλα χαρτακια αυτοκολλητα στο πληκτρολόγιο πάνω έχω γράψει τηλέφωνα που δεν θυμάμαι (γιατί είμαι και αριθμομνήμον και τα περισσότερα τα ξέρω απέξω) και γενικά υπάρχουν πολλά έγγραφα στο γραφείο μου. Μπορεί να είμαι ακατάστατη αλλά αν μου ζητήσει κάποιος ένα χαρτί ξέρω ακριβώς που είναι μη με ρωτήσετε πως απλά ξέρω ότι στο τάδε σημείο είναι το τάδε χαρτί.

Μια μέρα λοιπόν, έρχομαι στο γραφείο κάνω καφέ κάθομαι και πάω να βρω το χαρτί που ήθελα και πουθενά. Παθαίνω εγκεφαλικό γιατί βιαζόμουν πουθενά το χαρτί. Ήμουν σίγουρη για το που το είχα και δεν το έβρισκα με τίποτα, είχα ξεκινήσει και εκνευριζόμουν και ξαφνικά το βρίσκω σε άσχετο σημείο. Λέω θα είναι η ιδέα μου αλλού το είχα και το ξέχασα αλλά κάτι μέσα μου με τυραννούσε. Περνάνε οι μέρες επαναλαμβάνετε το ίδιο σκηνικό και εκεί άρχισα να εκνευρίζομαι πραγματικά ότι κάποιος μου ψάχνει τα έγγραφα που έχω στο γραφείο μου.

Αποφασίζω λοιπόν να μαζέψω το γραφείο και να βάλω όλα τα έγγραφα στο συρτάρι και τα βγάζω φωτογραφία με το πιο έγγραφο είναι πρώτο δεύτερο και τρίτο. Την άλλη μέρα τα έγγραφα ανακατεμένα και εκεί το κατάλαβα ότι ο εν λόγο συνάδερφος τα διάβαζε αλλά δεν ήξερε την ιδιαιτερότητα που έχω με την ακαταστασία. Και μη σκεφτείται πως κατάλαβα ότι ήταν αυτός γιατί θα κάνω μια παράγραφο για αυτό το θέμα τώρα.

Κάθε φορά που περνάει από ένα γραφείο ρίχνει ματιές του τί κάνεις στον υπολογιστή σου εκείνη τη στιγμή, αν δει πάνω στο γραφείο σου έγγραφα θα γυρίσει να πάρει ένα χάρτι και θα το διαβάσει εκεί μπροστά σου, αν πάει στον εκτυπωτή και έχει και άλλα έγγραφα που δεν είναι δικά του τα πέρνει τα διαβάζει και μετά τα ξαναφέρνει και τρίτον και τελευταίο  αν μιλάς στο τηλέφωνο έρχετε και ρωτάει μιλάς? Ναι του απαντάμε (αφού μας βλέπει) με ποιον μιλάς? Χαχαχα εγώ όποτε με ρωτάει του λέω με το Θεό γίνετε τούρμπο!

Μια μέρα λοιπόν πέρνω μια κόλλα Α4 και γράφω ΟΠΟΙΟΣ ΞΑΝΑΠΕΙΡΑΞΕΙ ΤΑ ΧΑΡΤΙΑ ΜΟΥ ΘΑ ΤΟΥ ΤΑ ΔΩΣΩ ΝΑ ΤΑ ΦΑΕΙ ΚΑΙ ΞΕΡΩ ΠΟΙΟΣ ΤΟ ΚΑΝΕΙ, την επόμενη μέρα το χαρτί στη θέση του και από κάτω τα έγγραφα ανακατεμένα. Δεν συζητώ για τα κρόσια νεύρα μου αλλά το έβλεπα σαν παιχνιδάκι πλέον μετά από τόσες φορές που το είχε κάνει. Την επόμενη μέρα γράφω σε μια κόλλα Α4 ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ Α ΚΑΙ ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΥΡΤΑΡΙ ΕΧΩ ΣΟΚΟΛΑΤΑ ΦΑΕ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΟΥ.

Την επόμενη μέρα έρχετε το πρωί και τί μου λέει: Σε ευχαριστώ για το σημείωμα έφαγα και σοκολάτα δεν καταλαβαίνω γιατί νευριάζεις αφού είναι έγγραφα της δουλειάς και δεν το βρίσκω κακό αυτό που κάνω. Εκείνη την ώρα μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι και απλά του απάντησα ΕΙΣΑΙ ΤΡΑΓΙΚΟΣ ΔΕΝ ΕΧΩ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ.
Είμαι η Νιόβη και είμαι καλα...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου