Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2013

Της...Πόπης " Απο καρδιάς"

Καλημέρα,καλημέρα, καλημέρα!!!!

Δύσκολη μέρα για το σπίτι μου σήμερα και δεν ξέρω από πού πρέπει να ξεκινήσω…
Θα το πιάσω,λοιπόν, από λίγο πιο παλιά για να καταλάβετε, περίπου, τον χαρακτήρα μου!
Τρία χρόνια πριν εμφανίστηκαν στη δεξιά πλευρά του λαιμού μου κάτι «κομπάκια» που με έστειλαν σε διάφορους γιατρούς μέχρι να καταλάβω τι είναι. Οι ευγενέστατοι μεγαλογιατροί που με εξέταζαν και με ξεζούμιζαν, μιλούσαν για καρκίνο των λεμφαδένων.
Δεν ήξερα ότι είχα τόση δύναμη μέσα μου!!!!
Όταν η μάνα μου δε μπορούσε να το δεχτεί, της έλεγα…. «άκου μάνα, είμαι ζωντανή και έχω δυο παιδιά. Αν είναι τυχερό μου να πεθανώ, να με κλάψεις όταν πρέπει, όχι τώρα…»
Δεν θέλω να σας κουράσω ούτε να σας λυπήσω!!! Μια χαρά το πάλευα το καρκινάκι μου για 4μήνες, ώσπου ξαφνικά…έφυγε!!! Έτσι, από μόνο του όπως ήρθε, λίγο πριν πάω για βιοψία.

Πείτε με τρελή, πείτε με ηλίθια αλλά εγώ εκεί έπαθα…κατάθλιψη. Όσο διάστημα νόμιζα ότι δεν έχω χρόνο ζωής, προσπαθούσα να ζήσω τα πάντα για να προλάβω και τώρα; Τώρα είμαι υγιής και διαπιστώνω ότι δεν έχω κάνει τίποτα για την Πόπη…
Υπήρξα πολύ καλή κόρη του πατέρα μου και της μάνας μου…..
Εν συνεχεία έγινα μια καλή σύζυγος του συζύγου….
Και τώρα παλεύω να καταφέρω να γίνω μια καλή μάνα για τα παιδιά μου….
Η Πόπη ως γυναίκα, φίλη, άνθρωπος με θέλω κ.λ.π είχε εξατμιστεί!!!!
Κι επειδή θέλω σύντομα να φτάσω στο σήμερα χωρίς να σας κουράσω πολύ, θα σας πω ότι αν στο δρόμο μου δεν έβρισκα την Κατερίνα (Άνθρωπος-Ψυχολόγος) τώρα θα ήμουν…….
Και φτάνουμε στο τώρα!!!!
Ένα μήνα περίπου πριν το φετινό Πάσχα ο πολύ αγαπημένος μου κουνιάδος (39 χρ) έπαθε ισχυρό εγκεφαλικό επεισόδιο…
Οι πρώτες ώρες στο νοσοκομείο ήταν τραγικές. Οι γιατροί έλεγαν ότι μόνο ένα θαύμα μπορεί να τον σώσει και ότι είναι θέμα ωρών να μας αφήσει….
Τρεις μέρες μετά και αφού είναι ακόμη ζωντανός αλλά με την πίεση σε ακόμη υψηλά επίπεδα βρίσκεται ένας γιατρός ο οποίος κάνει μια πρόταση στη γυναίκα του και τον αδερφό του (τον σύζυγό μου).
Ο μόνος τρόπος που μπορεί να είχε κάποιο θετικό αποτέλεσμα ήταν να γίνει εμβολισμός.Από τη μέσα πλευρά του μηρού, δηλαδή, να μπει ένα «σωληνάκι» που θα κρατάει ένα«συνδετηράκι» και αυτό περνώντας μέσα από τις αρτηρίες της καρδιάς θα έφτανε στον εγκέφαλο ώστε ο συνδετήρας να κλείσει την σπασμένη αρτηρία.
Υπέγραψαν και ξεκίνησαν….
Και πάλι πρόβλημα όμως…η αρτηρία της καρδιάς όπου έπρεπε να περάσει όλο αυτό ήταν τόσο στενή και σε τέτοιο σημείο ώστε ποτέ κανένας καρδιολόγος δεν είχε δει ότι από κει προέρχεται η πίεση.
Ο γιατρός βγαίνει και ενημερώνει… «θα επέμβω από τις καρωτίδες. Το μόνο που μπορώ να σας εγγυηθώ είναι ότι το αιμάτωμα θα το κλείσω, για την καρδιά όμως δεν μπορώ να ξέρω πως θα αντιδράσει»
Ο εμβολισμός έγινε με πλήρη επιτυχία. Το κλιψάκι στον εγκέφαλο τοποθετήθηκε μια χαρά και μετά από περίπου 2 μήνες, βγήκαμε και από τα νοσοκομεία. Πολλά άσχημα άφησε το εγκεφαλικό στην κίνηση και την ομιλία αλλά σιγά σιγά διορθώνονται!!!

Θα μου πειτε τώρα και γιατί μας τα λες αυτά ρε Πόπη πρωί πρωί και μας ψυχοπλακώνεις;
Συγνώμη αν το έκανα αλλά δεν ήταν αυτή η πρόθεσή μου!!!!
Το μόνο που ήθελα ήταν να σας προβληματίσω…
Να δούμε πόσο μικρή είναι η ζωή…
Να δούμε ότι δεν είναι κακό να κάνουμε πράγματα για τον εαυτό μας…..
Να δούμε ότι κι αν δεν έχουμε πολλά λεφτά, δεν πειράζει….
Να λέμε πιο εύκολα σ αγαπώ γιατί αύριο δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει….
Όλα αυτά που όλοι μας τα αναφέρουμε αλλά αν δε συμβεί κάτι στο δικό μας σπίτι, δυστυχώς δεν ξυπνάμε….
Λοιπόν…σουσουράδες μου!!!!
Σε λίγα λεπτά το κουνιαδάκι μου φεύγει απ την Αίγινα και κατευθύνεται προς το Ωνάσειο για να φτιάξει ΚΑΙ την καρδούλα του ώστε να έχει μια σχετικά νορμάλ ζωή!!!
Το απόγευμα λοιπόν που θα μπει στο χειρουργείο θέλω όλες μαζί να στείλετε την θετική σας ενέργεια και τίποτε άλλο!!!!!

Σας ευχαριστώ για όλα……
……..τα σέβη μου!!!!!!!!!!!

2 σχόλια: